viernes, 1 de junio de 2012

LA LASTRA


-Lo de Bankia, Curro, nos tie’n vilo a tós lo’spañoles. Er agujero que’n er día a día s’está descubriendo, tie más profundidá que la fosa de Las Marianas.
-Arguien tendrá c’averiguar qué’s lo que pasa.
-No; si lo que pasa ya se sabe, Curro. Que s’han perdío los dineros, y que muchos de sus asministraores s’asisnaron unas indemnisasiones por despido, desorbitadas.
-Supongo, paisano, que Rajoy jabrá tomao carta’n er asunto.
-Lo que Mariano s’esté tomando, aparte de refrescos par calós, no lo sé, por c’hay quien dise que’stá más perdío c’un pingüino’n er Sahel.
-A mí me se jase, paisano, que’so’s ganas de líás. Rajoy, sabe lo que debe sabés, y los ministros encartaos no pararán poniend’orden.
-Pos, yo le digo, Curro, c’ha dimitío’r gobesnadós der Banco’Spaña, y del contrós que debió jersés, no sabemos na.
-Osté no se da cuenta que’s mejós no levantás la liebre, pa n’alarmás, toavía más, a l’autoridades de Bruselas.
-Sí que me doy, Curro. Pero ver’usté, no vamos a seguís poniendo millones y que los gorfos, c’aún no sabemos quiénes son aunque se intuyen, se lo sigan llevando.
-Paisano, yo me temo que’r desgobiesno de Setapé, mos metió’n er poso der c’ahora no v’a sés fásis salís.
-Pero’s que’r amigo Mariano, en la campaña elestorás, nos y se las prometía que’n ganándolas, con er Pepé, saldríamos der lío.
-Y en jeso’stá. Pero, paisano, der desbarajuste produsío durante varios años, Rajoy no mos v’a librás en seis meses.
-Jes que ni siquiera lo frena, Curro. Muchos rajustes y recortes, y la falta de finansas no solo no la propisia, sino que’n lo que va d’año la fuga de capitales arcansa casi sien mís millones.
-Cuando las cosas se presentan tan mas, los que tien argo, no se fían y lo quitan d’enmedio llevándolo a donde crén que lo tien más seguro.
-Jesos serán los que sacan pechuga presumiendo d’amás a Dios, a la patria y ar Rey.
-Lucubrasiones suyas, paisano. Er que tie argo, ni piensa en Dios, ni’n la patria, y meno’n Juan Caslos.
-Jast’ahí tamos, Curro. Por jeso, no podremos sorprendesnos de que’r personás se tire a la call’a formasla.
-Pos jasí, jundiremos ar país, y nunca mos levantaremos d’esta quiebra.
-Pero, no solo por jeso; si únicamente v’a contás er esfuerso que’r trabajadós jase, mientras que los demá’scurren er jombro, apague’sté y vámanos que nos vamos.
-Paisano, escaqueo siempre l’habío. Lo que mos tie que contá’s la mayoría.
-La mayoría, Curro, no’s er la masa de gente, muchisimo’s verdá,  que no tie donde caerse muerta; sino los menos que tantos bienes poseen sin poneslo’r servisio de tós.
-Jes posible que’sos no vivan en España, ni jagan sus negosios aquí.
-De to jay, Curro. Desde’mpresarios, más o menos situaos, que no satisfasen sus tributos, jasta la misma Iglesia católica que no quie pagás impuestos por sus propiedades urbanas y rústicas, pasando por profesionales sin ética contributiva.
-No sé; s’osté lo dise. Yo, mientras, paisano, con mi chicuela d’aguardiente de…

No hay comentarios:

Publicar un comentario