viernes, 28 de octubre de 2011

LA LASTRA

-Lo der coronés Gadafi, paisano, le confieso que m’ha dejao’tónito, con jesas imágenes c’han salío’n la tele.
-No, si argo así se veía venís. Y me temo, Curro, que se repita lo de Irás. Pos, los suspicases, ya’svirtieron que tanto bombardeo y tanta solidaridá de l’ossidentales, más tendría que vés con er mucho petróleo que tien.
-Pae, pos er linchamiento d’esos bárbaros, a mí, se me jase c’ha’stao mu má.
-Y a mí, Curro. Los seres humanos, paese que vamos más p’atrás que p’alante. Y, desde luego, los militare’spañoles debían de salís de Libia cuanto antes.
-No, si Setapé, v’a dejasle a Rajoy jecho, to lo que le gusta a las murtinasionales, en ves de a la pequeña y mediana’mpresa.
-Jasí, no s’estrañe usté, la vara que desde Isquierda Unida l’están dand’ar gobiesno sosialista.
-Sí. Varderas, se despachó a gusto, llamando a la reberdía’nte la indesencia y capasidá de chanchullo de los c’hasta’hora están gobesnando. No le digo na, a los der Pepé.
-Pos, a mí pesás, Curro, tengo c’asmitís, que Sapatero, después de tanto despotricás de la política’mericana, con la llegada d’Obama, se la’stá envainando. Con unas medidas que no tien na que’nvidiasle a las de la derecha.
-Paisano, tampoco esasger’osté. Ya quisiera la derecha tenés que apoquinas menos impuestos de los que los sosiatas l’están endilgando.
-¡Sipote! Un partido que se presie de isquierdas, es lo que tie c’hasés con los que’stán forraos. Cosa que, en justisia, me paese mu bien. Pero, como siempre s’escaparán muchos.
-Si jésos son lo’mpresarios c’aún quean, pronto, no sé de dónde van a recaudás. A no sés c’a la’conomía, un milagro la reastive.
-Yo, pienso, Curro, com’usté bien sabe, en tanto gorfo que maneja dinero negro, y en los banqueros. Que ya gatean por las paeres con la nueva norma de la Unión.
-A jesos, n’hay quien l’eche mano; unos, porque lo tien a buen recaudo’n er estranjero, y a l’otros porque’stán afisiaos.
-Si se refier’usté a los banqueros, l’únicos afisiaos son los empleaos, pa no cambiás. Los direstivos, bien que siguen sacando su tajá, como ya venimos comentando.
-Pos, a vés quién los controla, paisano, pa que no se mos vayan de rositas.
-Curro, pos lo pronto, Comisiones Obreras ha publicao un estudio minusioso, con los suerdos que’stán sacando los direstivos de las quinse’ntidades finansieras más destacás.
-¿Y disen quiénes son? Porque si no, mos queamos siempr’iguás, sin sabés por dónde mos la cuelan.
-Por supuesto. Las nueve Cajas y seis Bancos más importantes que, en conjunto s’han aumentao un 48% sus ganansias, cuando los benefisios declaraos der último ejersisio, no llega’r 27%.
-¿Y l’autoridá n’hase na? Er Banco’spaña, por ejemplo.
-Ya veremos. Arguién tendrá que respondés. Y, cambiando de tema: una buena notisia, Curro: ya’stamos lisitando retirás aseite d’oliva, p’armasenaslo.
-Tonses, paisano, los presios, se pondrán a medida de la demanda, ¿no?. Dineriyos, ¡ea!
-Un respiriyo, Curro, pa la gente der campo, del que’speramos benefisio pa tós.
-A osté, seguro. Cosa de la que serviós s’alegra, y de que lo disfrute.
-Y a los muchos que m’ayuan, pae. Que tós son mereseores de que las cosas vayan a mejós.

-Un gesto que l’honra, paisano. Así, osté sabe, yo con mi chicuela de mostro pueblo.

viernes, 21 de octubre de 2011

LA LASTRA

-Y, ¿qué me tien ustés que desís de la desaparisión d’esos dos angelitos que’staban con su padre’n er parque?
-Que tós l’humanos, paisano, tenemos dentro’scondío un bicho mu malo.
-A servidora, Curro, no la incluya usted. Yo soy incapaz de hacerle daño a nadie; menos, a dos criaturitas indefensas, como ese monstruo, que dicen es su padre, por lo que haya hecho con sus niños.
-Yo, me sobrecojo na más pensaslo, Rafalita. Y me cuesta creslo. Cómo v’a sés, tenés un plan tan macabro, utilisando a unos pequeños, p’hasesle daño a su madre. Tal ves, to se que’n un susto, por más que tantos días ya…
-To tie que vés, paisano, con la vía modesna. Jeso de que las mujeres tengan trabajos como los maríos, provoca mucho’ncontronasos en er matrimonio.
-No me sarg’usté, ahora, con jesas, Curro. Acaso, ¿hombres y mujeres no van a tenés igualdá, pa podés desidís? Er puto machismo que’siste. Menos más que no tengo hijas.
-Mi’osté, que la convivensia con los compañeros de trabajo las tie más tiempo que con er marío, y jeso siempre traerá’venates selosos en más d’un conyuge.
-L’único que trae avenates, es la imposisión testiculás de los casurros que las mujeres d’ahora no aguantan. Y jasen mu bien en salís repondonas a tanto garrulo serrís, como será’r padre de los niños si jeso’s verdá.
-Pos, tendremos pa rato, paisano, con la dichosa violensia de género.
-La sosiedá tie que reassionás, poniendo más medios económicos en la educasión, pa’vitás más desastres, teniendo en cuenta que na más que’n Andalusía, se denunsian diariamente más de setenta y sinco amenasas machistas.
-¿Dineros? Pos no sé de dónde v’a salís, pae. Er propio Botín, tan complasiente con Setapé, no’stá por reisles la disposisiones normativas que’studian ponés a los Bancos.
-Claro, Curro. Lo que desíamos la semana pasá. Los Bancos, y los que tien la pasta, no quien sabés na de na. Y, en este caso no’s Sapatero, sino los responsables bancarios europeos.
-Pos, sean los que sean, paisano, si los Bancos no ven negosio, ¿quién mos v’a dás los créditos que se nesesitan p’astivás la’conomía?
-E l’Estao, Curro. De los presupuestos, librando fondos. En ves de dedicaslos a otros fines.
-¡Si pa los presupuestos tampoco llegan dineros!, paisano. No sé cómo. Ya me dij’osté, que ni la política’graria uropea mos v’a seguís susvensionando.
-Con una política fiscá estrecha sobre los que más sacaron der bum especulativo, y aún pretenden seguís sacando, Curro. Porque’n estos momentos, l’autoridades europeas están sobre la pista de varias empresas der sestós finansiero, que’stán cometiendo delitos a cuenta der euríbos.
-Uf, jeso ya me lo contar’osté. Der comunicao d’Eta, jes de lo que me quieo’nterás.
-Usté ya sabe que la banda lleva tiempo marcá mu de serca por l’autoridá, con l’ayuda de Fransia. Y como’n er país vasco, muchos votaron en las munisipales a nasionalistas que dijeron que s’enfrentarían a los terroristas, éstos ya no tien cobijo.
-Y, a jesa gentusa, paisano, quién los pue creés.
-Curro, jeso’s un melón por abrís. Lo sierto’s que’sos delicuentes sin respaldo, y además, con los suyos, camuflaos de políticos, que tampoco l’ayudan.
-Vale, pero’speremos que no mos saquen de la cárses a lo’sesinos.
-Los gobesnantes y la oposición, a la presente, n’han sedío un ápise, Curro.

-Veremos. Pos, los crímenes de casi medio siglo, no se puen metés debajo d’un’alfombra con er pie... Mientra yo, con mi chicuela d’aguardiente de mostro pueblo, paisano.

viernes, 14 de octubre de 2011

LA LASTRA

-Ya era hora de que a esta tierra de garbanzos, le saliese una cosa bien. Por lo menos en cuanto a la comercialización del aceite.
-Ay, Rafalita. Pero Bruselas, no pue sés tan sicatera, queriendo conformás con una mano, atendiendo a l’olivareros, y con la otra abandonás a los demás agricurtores.
-Paisano; si, pos lo pronto, er aseite se pue’rmasenás y esperás a vendeslo, sosteniendo los presios, ya podemos dasnos con un canto’n los dientes. Vamos, digo yo.
-Curro, si’stá mu bien la reflesión. Pero, c’a un sestós agricola l’haya jecho justisia, no quie desís c’a l’ostros tengamos c’orvidaslos.
-Osté verá, yo jase mucho que l’asuntos der campo no los domino. Pero si a l’andaluses, l’echan una manita como’sta en er olivás, mos vasmos a escapás bien.
-Pero jeso son migajas, pae, que se quean dispersas si nos sustraen otras a las que tenemos derecho, en consonansia con la política económica de la Comisión Europea, a la fecha.
-A mí, paisano, se m’escapa to’n cuanto se m’aparese jeso de la política, por mu’conómica que sea, sipote. Es, como sim’hablaran de tejesmanejes.
-Usté, ya tenía que sabés, sin tantos remilgos, d’eso. Si España vio bueno en su momento pertenesés a l’Unión, era pa formás parte d’un mercao común -¿no le suena?-, que nos venía mu bien, como a los demás sosios, pa vendés nuestras produsiones.
-Pos, entonses, ¿Qué’s lo c’ha pasao?
-Curro, si me promete usté no’stás siempre mascando cuando l’hablo de las desisiones políticas, yo, con mís amores se lo’splico, pae.
-A mí, paisano, osté siempre m’ilustra, así que dígame sin rodeos qué pasa en Uropa.
-Mir’usté: lo primero, que tie unos ministros que n’han sío elegíos en las urnas. Y por ello, las determinasiones que toman, nos paesen a tós arbitrarias, y lejos de nuestras nesesidades.
-Me pregunto que, ¿a qué’speran los políticos pa convocás elessiones uropeas?
-Pos que le resbala’r tema, y como’r movimientos de capitales se resorvió en su momento, lo demás que’spere.
-Totás, que lo de las ayuda’r campo, no conforma'r personás.
-A países como’r nuestro, y a los andaluses menos, ni por asomo. Pos, así, la llamada Política Agraria Común, a nosotros nos l’han dejao en un símbolo.
-Paisano, ¿y qué’s lo que pretenden?
-No lo sé. Pos, si ar menos intentasen ponés orden en la produsión, atendiendo las recomendasiones de la FAO, yo’staría pos la labós.
-La FAO, paisano, ¿es la organisasión mundiás de los alimento, no?
-Sí, pae. Que por sierto, el prósimo domingo 16 se selebrará’r Día Mundiás de los Alimentos, pa consiensiás de lo lejos que la humanidá’stá de mostráse sivilisá.
-Hombre, paisano. Hemos avansao mucho.
-En argunas cosas, Curro. O, acaso, ¿con la cantidá d’alimentos que despisfarramos, es permisible que, hoy por hoy, se’stén muriendo’n er mundo, diariamente, cuarenta mís personas?
-Me costa trabajo, paisano, asumís una cosa tan terrible.
-Pos supuesto, Curro. Y mientras, los direstivos de las Cajas y Bancos, se llevan er dinero de tós en sacos.
-¡Lo que desíamos la semana pasá! Y er gobiesno en er limbo.
-Ya paese que’r gobiesno ha tomao cartas en er asunto, avergonsaos por ta’scándalo.

-No, si Setapé, paisano, antes d’irse, tie tarea… Yo, osté sabe, mientras, con mi chicuela d‘aguardiente de mostro pueblo.

viernes, 7 de octubre de 2011

LA LASTRA

-¿Cómo’s posible, paisano, que’sté sirculando por tós los medios de comunicasión, que’ste verano ha sío’r mejós pa’r turismo, y los paraos ca ves van a más?
-S’ha hecho’sté la pregunta der millón, Curro.
-¿Jeso, qué quie desís, que n’hay respuesta? No pue sés. Pos, en sestiembre’r número de paraos se pasa de castaño’scuro.
-Claro que l’hay. O’s que somos tontos, sipote. Lo que pasa, Curro, es que’stamos rodeaos de tramposos, que’scabullen cumplís con toas sus obligasiones empresariales.
-Me lo ti’osté que aclarás, paisano. O, mienten los informativos, o ¿qué pasa, pae?
-Aquí, Curro, quien miente son los benefisiarios direstos d’este bien comerciás que tós propisiamos. Usté, piense.
-Pos, no sé qué desísl’osté. ¿La’mpresas de trasportes?
-Por ejemplo. Si con er verano jéstas tien más clientes, nesesitarán más personás. Lo que’n su momento debió repercutís en la creasión de nuevos empleos. Pos, ahí’stán los datos.
-¿No se crearon?
-No se crearon los correspondientes, o no se declararon. Y ahora’nsima aparesen más bajas de gente astiva de los que correspondería.
-Es que tós los c’ahora se quedan sin trabajo, serán d’otros sestores.
-Por supuesto. Porque cuando’r turismo comparese, su presensia no sólo favorese a un sestós, Curro. Son muchos más los que’n su momento debieron demandar mano d’obra de los paraos d’entonses.
-Ya’ntiendo. Totás, ¿qué l’únic’astividá económica pa que’ntre dinero, según osté, no ayuda’r empleo?
-Pos, lo que disen la’stadísticas, es jasí, Curro.
-Será cosa’ntonses, de que’spabilen l’autoridades, paisano. Er gobiesno, er primero.
-Y lo’mpresarios, Curro. Los der transporte, y los demás que tien negosios que nesesitan gente, y las emplean sin daslas d’arta, y sin cotisás por ellos.
-Yo no lo’ntiendo, pero si osté lo dise, argo tendrán que jasés. Como’n er caso de las indesnisasiones millonarias a los direstivos de la caja d’ahorros gallega, y las comisiones fraudulentas de la valensiana.
-En ésto, ya tenía c’habés tomao carta’r gobesnadós der Banco d’España, en ves de tanto controlás a los Bancos por dar créditos, y tanto aconseja’r gobiesno decretos pa redusís los salarios de las clases sosiales menos cualificás.
-Osté ya sabe que la’mpresas lo’stán pasando mu más.
-Con tanto pesimismo en er ambiente, qué puede’sperás usté. Menos lo’speculadores, acuérdes’usté der de la Bebesé, to dios. ¿Quién va consumís estando parao?
-A vés si pasan ya la’lessiones, paisano, y er gobiesno que’ntre toma medidas pa que’sto s’arregle.
-Sí, pos, ar finás Setapé, l’único que nos v’a dejás antes d’irse, v’a sés un arsenás de siensia fissión en la Base de Rota.
-Pae, jéso no será malo pa mosotros. Jestás prevenío contra’r fanatismo musurmán, no’stará de más. Y argún dinero’ntrará en la sona.
-Curro, jéso, sólo v’a sés bueno pa la industria’rmamentista, que nos va sacás los pocos cuartos que nos quean. En ves d’invertís en la’mpresas d’aquí.
-Las d’aquí, también sacarán tajá, digo yo, si tien c‘arbergás a más barcos y más gente.
-Er pan pa hoy, y er hambre pa mañana, Curro.

-Pos lo pronto: er pan de hoy cuanto antes, que ya’stá tardando, paisano. Mientras, osté sabe, yo con mi chicuela d’aguardiente de mostro pueblo.