miércoles, 30 de marzo de 2011

LA LASTRA

-¡Ea!, Curro, ya tenemos aquí, a las puertas de casa, otr’asedio de Troya. Como’r que no quié la cosa. -No sé, pae, ¿cómo fue aquello de Troya? A mí, lo de Libia, me se jase como que’s un debés humanitario pa que las cosas no lleguen a más. -Y jeso, una ves que se cargan los missiles ¿quién lo controlará? Yo, Curro, estoy con quiés piensan que se debía jabés agotao los recursos diplomáticos. -Osté’s mu’ngenuo, paisano. Ar Gadafi, si no se l’enseñan los dientes, como cuando le bombardearon tós los palasios que tié, no l’ata corto naide. -Er problema, Curro, jes que teniendo rehén a su pueblo, pa disuadisle, puén caés muchos inosentes antes. -Pos, ya me dir’oste cómo se pué’vitás jeso, con las bravuconás con las c’amenasaba a to bicho viviente, cuando sus tropas avansaban pa Bengasi. -¡Ya! Pero vay’usté a sabés, con la poca informasión que nos llega, qué’stará pasando allí, n’ostante los pepinasos que le’stán pegando. -Paisano, la tele dise que pos lo pronto, los bombardeos der distadós s’han parao. -¡Sí! Jeso’s lo que se dise aquí. Pero, Curro, er contigente militás de los paises que s’han unío, no ha tenío un mando único jasta ayés. Veremos. -Yo, mi’osté, creo que por una ves, se van jasés las cosas bien. -No, Curro; jese no’s mi caso. Porque, vamos a vés: con la cantidá d’atentaos c’hay astuarmente contra los derechos humanos en to’r mundo; recuerd’usté a la misma China, con la c’ahora estamos a partís un piñón. ¿A qué intervenís, sólo’n Libia? -Pae, en to’r mundo, no vamos acudís a la ves. Com’a estos los tenemos ahí’nfrente, po’s naturás que vayamos antes. Además, la ONU, mos l’ha recomendao. -¡Bah! Escusas. ¡Er petróleo!, Curro. Jeso na más. -Osté, es mu suspicás, paisano. Lo’rrores cometíos con otros paises, son esperiensias pa restificás en er presente. -Mucha confiansa jase farta, pa creés que’so nos pondrá sobreaviso d’intereses bastardos. -Ahí ti’osté Asganistán, mostra presensia ayud’a que no se cometan atropellos criminales. -No sé quién se lo garantisará a usté. Pos, arguna ves habrá que salís d’allí, y nadie tié claro qué pasará en jese momento. -Entonces, ¿no cro’sté, c’habremos dao ejemplo de mostra civilisasión? -¿Nosotros? Curro, ni nosotros ni nadie va’nseñás a pueblos t’antiguos, cómo deben resorvés sus problemas. -Totás; c’un pan con junas tortas. Pos cambiando de tema: dígam’osté como’stuvo’r Meneses, l’otra noche. -Que crujías los güesos. ¡Como siempre!, Curro. Sobreto, por soleá y seguiriyas. -A este flamenco no se le pué ponés más que una farta… -¿Qué farta?, Curro. ¿Que usa bisoñé? -Jeso, a mí, compreder’osté, me resbala. A parte de que yo no sé si lo usa. Pero, ver’osté, si juera más selesto eligiendo las letras, ya que farta Moreno Garván… -Curro, ¿a usté qué le pasa? ¿Se la orvidao que vivimos tiempos en que se pué denunciás l’arbitrariedades que cometen los aprovechaos? -No, paisano, pero p’arguno’s mu machacón. En fin, osté sabe, yo con mi chicuela d’aguardiente de mostro pueblo…

domingo, 20 de marzo de 2011

LA LASTRA

-No sé a ustedes, pero a servidora no le llega la blusa al cuerpo pensando en los pobrecitos de Japón, y la que le puede caer al resto del planeta con las radiaciones nucleares.
-A mí, Rafalita, no me llega, pero’s con l’oportunistas que se quién aprovechás pa quitaslas toas.
-D’oportunismo nada, Curro. Aquí, desde jase much’años, cuando empesaron a construís el sementerio de residuos radiastivos, esiste una plataforma antriCabrís, preocupaos porque’stá en una sona sísmica.
-Sí. Una movida forclóric’alarmista que no tié seriedá, vamos, según m’hijos.
-Pos, usté me discurpará, Curro; pero, er forclórico alarmismo’stá encabesaos por sientíficos de prestigio y serios.
-Pa mí, independientemente de lo que piensa mi gente, to’stá mu ligao, paisano, con la política.
-¡Pae!, no me sarg’usté con jesas; pos, ya’s hora de no sés tan chusco, buscándole a la política la cara fea, pa defendés unos intereses particulares.
-¿Yo? Sipote. No m’ha’ntendí’osté. Yo no defiendo a ningún particulás. O, ¿a’sté se l’escapa, cómo’rgunos se valen de to pa jasés demagogia barata?
-A mí, no se me’scapa na, y sí arcanso mucho, cuando los defensores de las nucleares no tién más argumentos c’arremetés contra las opiniones ajenas, con pobres descalificasiones, mientras se llenan los borsillos las murtinasionales.
-Osté, sabe más que yo. Pero, niéguem’osté que quitás la importansia de la energía nucleás pa’r mundo modesno, no’s un contradios.
-Se lo niego, basándome’n informes sientíficos, ya que las energías renovables jestán prestando la cobertura sufisiente, si s’invierte’n ella, en ves d’en nucleares que pa los mercaos finansieros es más rentable; una verdá que tumba.
-Totás, paisano, que según osté, ¿la dependensia que tenemos der petróleo, no cuenta?
-Se lo dicho, Curro, lo’spertos piensa’n las renovables. Fíjese, por ejemplo, en la aeólica, la termosolás, que cada día está más considerá. Sin orvidás la denominada bioenergía.
-No’stoy yo mu convensío d’eso. Pos lo menos p’hasés rentable’r desarrollo modesno.
-¡Jese’r quis de la cuestión! Desarrollo modesno sí, pero sostenido. Mirás solamente’r negosio, sin sopesás los graves riesgos c’ahora vemos cómo arruin’a Japón, jes indesente, Curro.
-Como lo de Libia, paisano. To’n funsión d’intereses.
-Lo de Libia jes una muestra más de por dónde va’r mundo. Cómo los poderes planetarios s’han visto desbordaos por la inesperada consecuensias d’un terremoto y er devastadós maremoto, s’han levantao de la mesa donde desojaban la margarita de s’intervenís o no, p’acudís a vés si podían sarvás argo de lo c’allí tenían. Na más.
-Menos má que la ONU ha reassionao y er distadós ha mandao parás la sangría a las puertas de Bengasi.
-Jeso, es lo qu’ér dise, Curro; mientras los rebeldes, lo desmienten. N’ostante, los suavones de Yemen y Siria, a la chita callando, jestán aplastando a los suyos que s’atreven a protestás, y nadie se mete con ellos.
-¿Entonses, por qué Nasiones Unidas no les asvierte, como a Libia?
-¡Pos lo mismo de siempre! Las distintas varas de medís, según conveniensias bastardas, Curro.
-Qué complicao, paisano, jes este planeta. Con lo fásis que sería llevase bien. En fin, osté sabe, yo mientras con mi chicuela d’aguardiente de mostro pueblo.

domingo, 13 de marzo de 2011

LA LASTRA

-Curro, cuand’un buque amenasa naufragio, no tardan en aparesés las fisuras por donde jase agua. Y, ahí tenemos a Rumasa y Ruís Mateos, otra ves.
-Jese hombre’s un empresario incansable, paisano.
-No tengo yo, presisamente, jes’impresión, Curro. Porque la ruina c’arrastra desd’años atrás, cuando no s’hablaba de crisis, en ves d’arreglarla antes de que fuera a más, la empeoró sacando a la venta bonos y embaucando a los ilusos que confiaban en és.
-¡Sipote!, paisano, es que ya lo pasó má, cuando jarbitrariamente lo’spropiaron. Pero, se recuperó con l’ayuda de muchos que sabían de sus dotes d‘hombre de negosios.
-¡D’especuladós!, querrá usté desís. Muchos alardes religiosos y patrioteros, y poco contribuís ar fondo común y sus obligasiones fiscales. Y a vés, ahora, teniendo pendiente los millones que le deb’ar tesoro público, tanta gente que se v’a quedás en la calle, quién le v’a ayudás.
-¡És, no se nieg’a pagás!
-Pos, y’habrá vist’usté, que su amigo Botín s’ha puesto de perfil, y la dao con las puertas der Santandés en las narises. Jasí, que no sé de dónde v’a sacás la pasta.
-Lo siento por és, paisano, pos me caía mu bien; mientras otros meten la mano en la caja de tós. Ya sab’oste, los Ere, aquí’n Andalusía.
-Mangantes los tendremos en tós laos, pero, jesos, no sacan pecho. Y, según las investigasiones, aunque son 146 los golfos detestaos, entre más de sinco mís, no se pué decís que tós somos iguales.
-¡Sí!, pero estafaores ar fin y ar cabo que mos roban en nuestras narises.
-No seré yo quien le quite a usté la rasón. Y más, después de tenés tós c’apretasnos er sinturón, Curro; empesando por los políticos.
-Bueno, en jeso, sircula por ahí un rumós disiendo que Setapé ha recolocao a tos los artos cargos que destituyó, p’ahorrás. Me lo’splic’osté.
-Yo, no pueo respondés, Curro, de los chanchullos de tós, en caso de que’so fuera verdá. Gente sin escrúpulos ya v’usté que los jay. Como los que s’han estao aprovechando de su amistá con sátrapas como er Gadafi, vendiéndole armas.
-Pos, la’mpresas, vendiendo lo c’osté dise o no, ca día que pasa lo tién más negro pa cubrís gastos.
-Estamos, Curro. Y mismillonarios, según la lista Forbes, en España, este año unos cuantos más y con más miles de millones de dólares acumulaos.
-Jeso, ¿quién lo dise?
-Los medios de comunicasión, Curro. Que nosotros ca ves seremos más pobres, pero, unos cuantos d’espabilaos tién más dineros.
-Yo no me lo creo, paisano; muchos diarios disfrutan cargando contra to’r c’a base d’sfuersos reune argo.
-Pocos esfuersos jasen los de la listita de marras. Como no sea intentás mangoneá’r planeta. Esperemos c’arguien les ponga freno, como ya lo jasen la gente de los paises islámicos.
-Pos, en Libia, jestá por vés. Y, y’habrá vist’osté que no sólo lo’mericanos s’han plantao’n er Mediterráneo con su flota; la Unión uropea con la OTAN, también.
-Estamos. Pero sin movés er punto de mira de sus misiles. Ar menos mientras la ONU no lo diga.
-Pos como no se den prisa, paisano, cuando jechen cuentas, der pueblo libio sublevao no quea naide.
-Jagámos votos porque no se derrame más sangre, ar menos la inosente.

-S’osté lo dise; yo, mientras, con mi chicuela d’aguardiente de mostro pueblo…

domingo, 6 de marzo de 2011

LA LASTRA

-Ar perro flaco, paisano, to se le güerven purgas. Y’habrá vist’osté ar Banco Sentrás uropeo, amenasando con una’nminente subida der uríbor.
-Sí, Curro; y los carburantes por las nubes; y los sinvergüensas saliendo bajos las piedras con los espediendes de regulasión d’empleo. Un dislate, pae.
-Si es lo que yo digo, paisano; como’r gobiesno jestá en babia, tós los mangantes s’aprovechan.
-Mangantes y muchos desaprensivos dentro de sus propias filas. Pos, pa los efectos, los más de cuatro millones de paraos es un dato que daría mieo si no saliese otro, señalando a cuatro millones d’empleaos en la’conomía sumergida.
-¿Cuatro millones de gente trabajando sin ses daos d’alta sociás? No me lo creo, paisano.
-Curro, pos creal’usté, con tanto aprovechao. Vamos, yo no sé si serán cuatro millones, pero c’hay muchos empresarios que no declaran ar personás que tié trabajando, del’usté por seguro.
-M’estraña mucho, paisano. Pos, con jesos datos c’osté dise ¿cómo no aparesen denunsias to los días?
-Porque to’r mundo mira pa’tro lao. Además, jes que’s implosible sostenés un país con jesas sifras de desempleo, Curro. La gente si no tié un ingreso que llevase a la boca, se mete donde sea.

-¡Y otros que, además der sussidio de desempleo, jasen tós los chanchullos que l’echen!
-Usté, levántese un día temprano, y verá calles atascás de coches que no puén sirculás. Ni le digo en las carreteras que vién pa la capitás. ¿Quién no sabe a dónde van?
-Totás, c’una economía en jese plan, pocos impuestos pagará. Ni le cuento la compentesia desleás, pa los que pagamos.
-¡Más de treinta mís millones tós los años!, bislaos pos la cara. Yo no soy un aguafiestas, Curro, pero, o nos ponemos las pilas tós, y se contrata a la gente, o esto seguir’así jasta’r presipisio.
-Pos ya sabr’osté que’r Banco d’España, carga'r desempleo a la cuenta de la rigidés c’hay en los salarios.
-¡Ja!, y que la gente trabaje por la miseria que paga’n la economía sumergida. Vamos, Curro, la’splotasión sin tapujos. Así, ya ver’usté; terminaremos como’n los paises norteafricanos, tomando las calles.
-¡Jesa’s otra!, paisano. Er Gadafi que no se va, y los libio’scapando por donde puén.
-Sí, lo de Libia, no va por la misma deriva de Túnes o Egisto. D’ahí’r cras der petróleo.
-En jestos tiempos. ¿Una guerra sivís intolerable, como toas, a las puertas d’Uropa?
-Después de lo que vimos en los Barcanes, ya no no’scandalisaremos de na. Pero jeso a mí, me aboschosna, Curro.
-Ver’osté, yo tengo notisias de que lo’mericanos tién un plan, pa das un gorpe de mano relámpago’n er cubil der distadós libio.
-No sé quién l’informará a usté, Curro, pero no veo yo a Barakobama en disposisión de metesse en más conflistos.
-Jes que, los poderes fásticos, l’obligarán, paisano.
-Los europeos no’stán pos la labós, y er Mediterráneo se podría convertís en un porvorín c’arcansaría a muchos intereses, no sólo islámicos.
-¿Más importantes que’r de los yasimientos der petróleo?
-En fin, Curro, er de la OTAN y sus sosios.

-S’osté lo dise… Yo, mientras, como le digo, con mi chicuela d’aguardiente de mostro pueblo.